جنگ تحمیلی عراق علیه ایران را می توان واکنش قدرت های بزرگ در ساختار نظام دوقطبی علیه انقلاب اسلامی ایران دانست که درنهایت بعد از گذشت هشت سال با تصویب و اجرای قطعنامه 598 شورای امنیت سازمان ملل خاتمه یافت. مروری بر اجرای قطعنامه 598 و تطبیق نحوه اجرای برخی بندها نظیر بخش اول از بند اول و بند دوم قطعنامه با اجرای بندهای ششم و هفتم آن حاکی از این است که این قطعنامه به گونه ای نامتوازن اجرا شده است. لذا باتوجه به نقش بی بدیل ساختار نظام بین الملل در تصویب قطعنامه 598، این سوال مطرح می شود که «ساختار نظام بین الملل چه نقشی در اجرای قطعنامه 598 داشت؟ » یافته های پژوهش حاکی است «باتوجه به سیاست قدرت های بزرگ مبنی بر خاتمه جنگ، بدون داشتن پیروز، تنها بخش اول از بند اول و بند دوم قطعنامه 598 که صرفا ناظر بر توقف درگیری ها بود، قاطعانه اجرا شد، اما بندهای بعد که ناظر بر منافع ایران بود، برخی نظیر بندهای ششم و هفتم به طور ناقص و ناکارآمد اجرا شد و برخی دیگر مانند بند هشتم اساسا مورد توجه قرار نگرفت. » لذا در این نوشتار که ازحیث روش تحقیق درزمره تحقیقات توصیفی تحلیلی قرار دارد، ضمن مروری بر نظریه «نیوریالیسم ساختاری»، در ابتدا سیاست قدرت های بزرگ درقبال جنگ ایران و عراق و همچنین عوامل موثر در جریان تصویب قطعنامه 598 مورد بررسی قرار خواهد گرفت و سپس چگونگی اجرای قطعنامه و نقش ساختار نظام بین الملل و قدرت های بزرگ در این فریند مورد تجزیه وتحلیل قرار خواهد گرفت.

هدف این مقاله بررسی تغییر در استراتژی ترکیه در قبال داعش از حمایت به مبارزه است. به منظور فهم این موضوع از رویکرد ساختار نظام بین الملل که تلفیقی از ساختار سیطره جویانه منطقه ای و ساختار طردکننده فرامنطقه ای است، استفاده شده که نشان می دهد چرا ترکیه به این تغییر بزرگ دست زده است. بدین منظور با گردآوری منابع کتابخانه ای و اسنادی، از روش توصیفی-تحلیلی استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد به دلیل الزامات ساختار منطقه ای ناشی از قدرت گیری کردها، محور مقاومت و روسیه به عنوان نیروهای سیطره جوی مقابل ترکیه از یکسو و فشارهای سیستمی فرامنطقه ای ناشی از اعتبارزدایی ترکیه در برابر امریکا، اتحادیه اروپا، نهادها و افکار عمومی جهانی از سوی دیگر، ترکیه ناچار به چرخش استراتژیک در سیاست خود مقابل داعش شده است. بنابراین، این نوع تجدیدنظرطلبی از یک سنت واقع گرایانه مبتنی بر بازیابی قدرت و امنیت ملی سرچشمه می گیرد نه از سنت انقلابی گری مبتنی بر اراده واقعی برای مبارزه با تروریسم.

تشدید گرایش های تکفیری در جهان اسلام، از جمله مسائل مهم مطالعات اسلامی و پربسامدترین تحولات صحنه بین الملل می باشد. در این میان به نظر می رسد مطالعه ای نظام مند در حوزه روابط بین الملل مبتنی بر تعامل پویای ساختار و کارگزار، قدرت تبیین کنندگی بالایی در ارائه الگویی جامع از موضوع تحول به / در «اندیشه تکفیری» داشته و جنبه نوآورانه به پژوهش بدهد. بر این اساس پرسش اصلی این پژوهش آن است که: «نظام بین الملل در مقطع تاریخی پسا جنگ سرد، چگونه بر جریان تکفیری تاثیر گذاشته است؟» با توجه به چارچوب نظری سازه انگاری تلاش می شود تا پاسخ به این پرسش از طریق مطالعه فرایند ادراک بین الاذهانی گروه های افراطی متاثر از ساختار نظام بین الملل صورت گیرد. در این راستا تلاش می شود با روش تحقیق تحلیل محتوای کیفی، نظرات چهره های مشهور گروه های تکفیری (جامعه نمونه) مورد بررسی قرار گرفته تا قوام یافتن هویت تکفیری در تعامل با ساختارهای بین المللی را در قالب یافته های پژوهش: ادارک، نقش و هدف نشان داده و الگوی مفهومی این هویت یابی را ترسیم نماید.

در شرایطی که انتظار می رفت جهان پس از جنگ سرد جهانی متکی بر نهادهای بین المللی و رشد چند جانبه گرایی باشد، تهاجم ایالات متحده به عراق به شکلی کم و بیش یک جانبه و بدون اخذ مجوز از نهادهای بین المللی ذی صلاح و مبتنی بر آموزه نوین جنگ پیشدستانه یا پیشگیرانه انجام گرفت. این اقدام در سطوح مختلف از جمله در سطح دولت ها و گروه های اجتماعی با واکنش های منفی بسیار رو به رو شد. پرسشی که در این مقاله به آن پرداخته می شود، این است که چرا این اقدام ایالات متحده با مخالفت های گسترده رو به رو شد؟ فرضیه مورد بررسی نیز این است که مغایرت اقدام آمریکا با ساختار بیناذهنی حاکم بر جامعه بین المللی، دلیل مخالفت ها بوده است. در این مقاله تلاش می شود با تاکید بر ابعاد هنجاری و معنایی نظم بین المللی، این رویداد از این منظر و با اتکا بر آموزه های دو نظریه مکتب انگلیسی و سازه انگاری بررسی شود. پس از ارایه چارچوبی مفهومی بر اساس این دو نظریه، مقاله به بررسی اصول بنیادین تعریف کننده ساختار معنایی نظام بین الملل می پردازد و سپس مغایرت اقدامات آمریکا با قواعد این ساختار نشان داده می شود.

1جنگ تجاری آمریکا و چین یکی از بحث های مهم در عرصه اقتصاد سیاسی بین الملل است. آمریکا در دوره اول و دوم ترامپ به دلیل جلوگیری از کسری ترازتجاری و در عین حال جلوگیری از رشد اقتصادی چین که برآیند آن براساس نظریه مرکانتلیستی در مسیر تقویت قدرت نظامی و سیاسی استفاده خواهد شد؛ تلاش کرد که برکالاهای وارده از چین به آمریکا، تعرفه گمرکی سنگینی را وضع نماید. جنگ تجاری آمریکا و چین، می تواند در سطح فردی، سطح ملی و سطح سیستمی، مورد بررسی قرارگیرد، اما این تحقیق، در سطح سیستمی، سعی کرده است نقش قدرت نهادی/ ساختاری در جنگ تجاری آمریکا علیه چین را مورد بررسی قراردهد. سؤال این است که عوامل ساختار نظام بین الملل از منظر قدرت نهادی/ ساختاری چه نقشی را در جنگ تجاری آمریکا و چین دارد؟ به باور نویسنده از میان عوامل هر سه سطح مذکور عوامل سطح سیستمی، نقش بسیار مهمی در جنگ تجاری آمریکا و چین دارد. یافته های تحقیق نشان می دهد که آمریکا، با داشتن ساختارهای مهم امینتی، تولیدی، مالی و دانشی از یک سو و استفاده از سازمان ملل متحد و نهادهای تابعه آن مثل صندوق بین المللی پول، بانک جهانی و سازمان تجارت جهانی، از سوی دیگر، دست برتری در جنگ تجاری علیه چین دارد. در مقابل، چین هم با رویکرد چندوجهی از جمله «چرخه دوگانه» پاسخی ساختارشکنانه در سطح ساختار به این جنگ تجاری داده است. این تحقیق براساس روش کتابخانه ای جمع آوری و با روش توصیفی/ تبیینی در قالب نظریه مرکانتلیستی، تجزیه و تحلیل شده است.

بررسی امکان تغییر در ساختارهای نظام بین الملل با ایجاد تعدیل در ساختار مدل والتز، محور اصلی این پژوهش می باشد. سوال اصلی این است که چگونه امکان برونرفت از محدودیت مدل والتز برای تبیین تغییر ساختاری در نظام بین الملل وجود دارد. برای پاسخ به این سوال، مفاهیم و متغیرهای تاثیر گذار بر بروندادهای بین المللی از نظر والتز و منتقدان او، شناسایی و در ایجاد طرح پیشنهادی این پژوهش ضمن وفاداری به مدل والتز برای فهم بهتر تحول ساختارها در نظام بین الملل، به کار گرفته می شوند. نتایج ما ایستایی مدل والتز نسبت به تغییر در ساختارهای نظام بین الملل را به ویژه در اصول نظم دهنده، و ویژگی کارکردی نشان می دهد. همچنین نتایج نشان می دهد مدل والتز به دلیل فقدان ساختار پویش ها، نیاز به تعدیل در این بخش نیز دارد. برقراری دو حد حداقلی و حداکثری برای وضعیت آنارکی و سلسله مراتبی در اصل اول ساختار سیاسی نظام و واحدها، تغییر جهت از اصل تفاوت و تشابه به اصل تمایز و تفکیک در اصل دوم ساختار سیاسی نظام و واحد ها و افزودن ساختار سوم با عنوان ساختار پویش ها به مجموع ساختارهای نظام بین الملل به عنوان راهکار این پژوهش برای تبیین تغییر ساختاری و ظهور نظام های بدیل، ارائه می گردد.